สิขีกถาที่ 20

ในกาลต่อจากพระวิปัสสีสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้นมา ถอยหลัง
แต่ภัทรกัปนี้ ในกัปที่ 31 มีพระพุทธเจ้าทรงอุบัติขึ้น 2 พระองค์ คือ
พระสิขีพุทธเจ้าและเวสสภูพุทธเจ้า สาวกสันนิบาตแม้ของพระผู้มีพระภาค-
เจ้าทรงพระนามว่า สิขี ก็มี 3 ครั้ง ในสันนิบาตครั้งแรก มีภิกษุหนึ่งแสน
รูป ในครั้งที่ 2 มีภิกษุ 8 หมื่นรูป ในครั้งที่ 3 มีภิกษุ 7 หมื่นรูป.
ครั้งนั้น พระโพธิสัตว์ เป็นพระราชา พระนามว่า อรินทมะ ได้
ถวายทานพร้อมทั้งจีวรแก่หมู่ภิกษุมีพระพุทธเจ้าเป็นประมุข ได้ถวายช้างแก้ว
ประดับด้วยรัตนะ 7 ประการ ได้ถวายกัปปิยภัณฑ์กระทำให้ประมาณเท่ากับ
พระยาช้าง แม้พระพุทธเจ้าพระองค์นั้นก็ได้ทรงพยากรณ์พระโพธิสัตว์นั้นว่า
นับแต่กัปนี้ไป ในกัปที่ 31 จักเป็นพระพุทธเจ้า ดังนี้.
ก็พระนครของพระผู้มีพระภาคเจ้า พระองค์นั้น มีนามว่า อรุณวดี
พระราชบิดา ทรงพระนามว่า อรุณ พระราชมารดา ทรงพระนามว่า ปภาวดี
พระอภิภูเถระ และพระสัมภวเถระเป็นคู่พระอัครสาวก พระอุปัฏฐาก นามว่า
เขมังกร พระสขิลาเถรีและพระปทุมาเถรีเป็นคู่พระอัครสาวิกา ไม้บุณฑริกา
(กุ่มบก) เป็นไม้ตรัสรู้ พระสรีระสูง 70 ศอก มีพระรัศมีแผ่ไป 3 โยชน์
โดยรอบ มีพระชนมายุ 7 หมื่นพรรษาเเล.
จบสิขีกถา

เวสสภูกถาที่ 21

ในกาลต่อจากพระสิขีสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้นมา พระศาสดาทรง
พระนามว่า เวสสภู ก็ทรงอุบัติขึ้น สาวกสันนิบาตแม้ของพระองค์ก็มี 3 ครั้ง